मास्तरांना चरणस्पर्श नमस्कार!

दैनंदिनी: ५ सप्टें. २००९

पुन्हा असाच उनाड दिवस!

शेअर्स असलेल्या दोन कंपन्या आणि एका बॅकेचा एन्युअल रेपोर्ट मिळाले... बघुनच कोपर्‍यात ठेऊन दिले... असंही त्यातलं आपल्याला काय ** कळणार आहे? लाखाचे बारा हजार होतात हे ऐकलं होतं.. आता प्रत्यक्ष बघतोय!

शिक्षक दिनाच्या - निमित्ताने - शाळा, कॉलेजच्या काहीं आठवणी झाल्या.

हायस्कुलमध्ये - असताना मी ही एकदा ईतिहासाचा शिक्षक झालो होतो... तेंव्हा आधीच्या शिक्षकाच्या तासाला मुलांनी घातलेला गोंधळ पाहुन मी हातात छडी घेऊन गेलो होतो... उगाचच धाक धाकवण्यासाठी. माझा तास मात्र व्यवस्थित झाला... त्यानंतर कॉलेजमध्ये केमिस्ट्रीचा तास घेतला होता.. आमच्या लेक्चररनी डिक्लेअर केलेल्या चाप्टर वर... मस्त झाला होता.... कारण मी जे सांगत होतो ते सर्वांसाठीच नविन होतं.. त्यामुळे समजले किंवा नाही चा प्रश्नच येत नव्हता. हां, मी आधीच आमच्या लेक्चररकडुन त्या चाप्टरच्या नोटस् घेतल्या होत्या. त्यामुळे फक्त [कदाचित] मलाच माहित होतं की मी बरोबर तेच सांगतोय.

मात्र आज ते शिक्षक, ते कॉलेज यांच्यात फारच अंतर पडले आहे. मला मान्य आहे की यासाठी मीच जबाबदार आहे. कदाचित मला - आजही शिक्षक - विद्यार्थ्याचं ते नातं - अंतराने का होईना, जपता आलं असतं! विसरलेल्या त्या मास्तरांना, सरांना, लेक्चररांना आज आठवणीने - चरणस्पर्श नमस्कार!

.... असो.. हे असंच चालायचं.. रात्री ९ वा. एच. बी. ओ. वर एंजेलिना चा "वाटेंड" बघायचा आहे. ;-)
शुभ रात्री!

Read More

आम्ही मराठी!

मायक्रोसॉप्ट युरोपचा चेअरमन निवडण्यासाठी बिल गेटस् मोठ्या प्रमाणावर एक मुलाखत भरवतो. ५००० कँडिडेटस् या मुलाखतीसाठी हजर राहतात. आमचा मकरंद त्यातलाच एक!

बिल गेटस्: आपण मायक्रोसॉप्ट मध्ये ईच्छुक असल्याचे पाहुन आनंद झाला. आपण आल्याबद्दल आभार. आता, ज्यांना "जावा" माहित नाही, अशांनी कॄपया बाहेर जावे. सुमारे २००० कॅडिडेटस् नाइलाज म्हणुन बाहेर पडतात.

मकरंद - स्वतःशी: मला "जावा" येतच नाही. पण थांबलो तर काय जातयं? एक ट्राय तर मारु! आणि तो थांबतो.

बिल गेटस्: ज्या कँडिडेटस् ना १०० पेक्षा अधिक लोकांना मॅनेज करण्याचा अनुभव नाही, अशांनी कॄपया बाहेर जावे. सुमारे २००० कॅडिडेटस् पुन्हा नाइलाज म्हणुन बाहेर पडतात.

मकरंद - स्वतःशी: मी कधीच कुणालाच मॅनेज केलं नाही. पण थांबलो तर काय जातयं? बघु काय होतंय ते!

बिल गेटस्: ज्या कँडिडेटस् कडे मॅनेजमेंटचा डिप्लोमा नाही, अशांनी कॄपया बाहेर जावे.
बॅड्लक म्हणुन ५०० कॅडिडेटस् बाहेर पडतात.

मकरंद - स्वतःशी: मी १५ व्या वर्षीच शाळा सोडली, पण आता गमावण्यासारखं आपल्याकडे आहेच काय? आणि तो थांबतो.

शेवटी, बिल गेटस्: ज्यांना "सेरब्रो - क्रोट" बोलता येत नाही, अशांनी कॄपया बाहेर जावे... आणि ४९८ कॅडिडेटस् बाहेर पडतात.

मकरंद - स्वतःशी: मला तर "सेरब्रो - क्रोट" चा एक शब्दही येत नाही! पण म्हणुन काय झाल? आणि तो थांबतो.
आता त्या रुममध्ये मकरंद आणि दुसरा एक असे दोघेच उरतात.

बिल गेटस्: हां, तर फक्त तुम्ही दोघेच आहात ज्यांना "सेरब्रो - क्रोट" बोलता येतं. म्हणुन, आपण दोघांनी आता त्या भाषेत वार्तालाप करावा.

मकरंद शांतपणे, त्या दुसर्‍या कँडिडेट कडे वळुन विचारतो: "कोठुन आलास रे?"
दुसरा: पुण्याहुन!

........... तर, मानलं का नाही - आम्हा मराठी माणसांना!

[मित्राच्या आलेल्या इंग्लिश जोक वर आधारीत हा मराठी जोक!]

Read More