Categories

Aeroplanes

Aeroplanes

Thursday, 26 March 2009

बाजार !

तुम्हाला आठवतंय?

कधी कधी मला माझ्या जुन्या आठवणी एक वेगळाच आनंद देऊन जातात.. नाही म्हटलं तर थोडा का होईना - एक फ्रेश मुड.... तुम्हाला आठवतयं:

१. तो दुरदर्शनचा गोल-गोल फिरत येणारा लोगो
२. दुरदर्शनचा तो पट्ट्या-पट्ट्याच स्र्कीनसेव्हर
३. मालगुडी डेज
४. देख भाई देख
५. रामायण
६. मिले सुर मेरा तुम्हारा
७. टर्निंग प्वाइंट
८. भारत एक खोज
९. आलिफ लैला
१०. ब्योमकेश बक्षी
११. तहकीकात
१२. ही मॅन
१३. सलमा सुलताना - ती दुरदर्शनवरची न्युज रीडर
१४. विको टरमरिक, नहीं कौस्मेटीक.... विको टरमरिक आयुर्वेदिक क्रीम
१५. ट्वँ.........ग!
वाशिंग पाउडर निरमा.. वाशिंग पाउडर निरमा.
दुध सी सफेदी, निरमा से आयी...
रंगीन कपडेभी खिल-खिल जायें!
१६. आय ऐम कौम्प्लॅन बौय [शाहिद कपुर] आणि आय ऐम कौम्प्लॅन गर्ल [आयेशा टाकिया]
१७. "सुरभि" वाले रेणुका शहाणे आणि सिद्धार्थ
१८. आणि त्यानंतरचे - "मुंगेरीलाल जे हसिन सपने", करमचंद, विक्रम वेता़ळ आणि असे बरे........च!

८० आणि ९० सालचा काय काळ होता तो!
नो सिटबेल्टस् ... नो एअरबॅग्ज .... ट्रकच्या मागच्या 'फाळक्यात' बसणेही एक मेजवाणी असायची!
लहाण मुलांच्या त्या रंगबिरंगी "बाबा-गाड्या" ... "टॅपरप्रुफ बौटल टौप्स" चा आता-पता ही नाही!

सायकलच्या मागच्या चाकाला कार्डबोर्डचा तुकडा लाऊन त्याचा फटरररररार - मोटार सायकल सारखा - आवाज करत तासन् तास फिरायचे.. त्या सायकलच्या शर्यती... नो सेप्टी हेल्मेट्स, नो क्नी / एल्बो पॅड !

तहाण लागली की नळालाच तोंड लाऊन पाणी पिणे.. बौटल्ड वौटर - एक रहस्यच होते!

ते पोष्टाची तिकीटं... काडीपेटीचे कव्हर्स आणि बरंच काही जमा करण्याचा आणि जोपासण्याचे छंद!

सुट्टीच्या दिवशी, दिवसभर उनाडक्या - खेळ.. मात्र अंधार व्हायच्या आत घरी, ब-याचदा अगदी जेवणाच्याच वेळी!

खेळाच्या नादात अनेकदा पडलेले दात, खरचडले हात - पाय ... मात्र कुणीही तक्रार करायची नाही!

मित्रांसोबत चालत शाळेत जाणं... मोबाईलशीवायही आम्ही एकमेकांना नेहमीच शोधुन काढत असू! कसं? काही माहित नाही..!

खाण्यात अगदी केक, ब्रेड, चौकलेटस्, निंबुपाणी, साखरेचा तो आले-पाक... सगळं चालायचं... नो डायट - नथिंग!!

मित्रांना खेळायला बोलवाची ती ट्रीक - बेल न वाजवता अगदी चुपचाप मागच्या रस्त्याने जाणं...

बॅटच्या जागी ते लाकडी फळीचे क्रीकेट, त्या आट्या-पाट्या, सुरपारंब्या... डौक्टर - डौक्टर, लपाछपी ... असे किती तरी खेळ....

परीक्षेत नापास झालो तरी त्याच ग्रेडवर - वरच्या वर्गात ढकलला - अशी सोय..... नो नीड टु विजिट सायकॅट्रिस्ट, सायकोलोजिस्ट वा कौन्सेलर्स...

..... काय दिवस होते ते...!

स्वातंत्र्य, यश, अपयश , जबाबदा-या ... आणि या सर्वांसोबत एकमेकांबद्दल कमालीचा आदरही द्यायला अन् घ्यायलाही शिकलो..

................
.........................
................................

तुम्ही ही याच 'कालखंडातील' आहात का? .. हो..! तर मग मित्रांनाही याचा उल्लेख करा.... काय सांगावे कदाचित हे वाचुन तुम्हाला - तुमचा अन् मित्रांचा थोडा स्ट्रेस कमी होईल... नाहीच झाला तर वाढणार नाही हे मात्र नक्की... :)

[मला आलेल्या एका इ-मेलवर आधारीत - ही माझी मराठीतील आवॄत्ती]

Wednesday, 25 March 2009

माझा पती - करोडपती!

२८ मार्च : बत्ती गुल्ल!

मंडळी, २८ मार्चला जागतिक अर्थ - अर २००९  साजरा होतोय. अर्थात या दिवशी जगभरातील सुमारे ८५ देशातील ८०० पेक्षा जास्त शहरातील लोक या दिवशी दिवे न लावता "ग्लोबल वार्मिंग" कमी करायचा प्रयत्न करतात. दिवसभर ना सही, पण तुम्ही तुमचा "अर्थ - अर" तुमच्या पध्द्तीनेही साजरा करा... काही कल्पना या ठीकाणी आहेत. अधिक माहिती - इंग्रजीमध्ये - खाली आहे. तुम्ही स्वतःला या ठीकाणी रजिस्टर करु शकता!

For the first time in history, people of all ages, nationalities, race and background have the opportunity to use their light switch as their vote – Switching off your lights is a vote for Earth, or leaving them on is a vote for global warming. WWF is urging the world to VOTE EARTH and reach the target of 1 billion votes, which will be presented to world leaders at the Global Climate Change Conference in Copenhagen 2009.

This meeting will determine official government policies to take action against global warming, which will replace the Kyoto Protocol. It is the chance for the people of the world to make their voice heard.

Earth Hour began in Sydney in 2007, when 2.2 million homes and businesses switched off their lights for one hour. In 2008 the message had grown into a global sustainability movement, with 50 million people switching off their lights.

Tuesday, 24 March 2009

लिलाव !

कार पार्किंग!

Monday, 23 March 2009

२३ मार्च, हौतात्म्यदिनी शहिद भगतसिंग, सुखदेव व राजगुरु यांना सादर वंदन!


आमच्या विरुद्ध इंग्लंडचे बादशाह पाचवे जॉर्ज यांच्या विरुद्ध युद्ध पुकारल्याचा आरोप ठेवण्यात आला होता आणि न्यायालयने आम्हाला त्या साठी फाशीची शिक्षा ठोठावली आहे. तेव्हा इंग्लंड नि हिंदुस्थान या दोन राष्ट्रात युद्ध सुरू आहे आणि आम्ही युद्धबंदी आहोत हे उघड होते. आमच्या काही पुढार्‍यांना सवलती देउन तुमच्या सरकारने आपल्या बाजुला ओढले नि त्यांनी तरुणांचा विश्वासघात केला याची आम्हाला चिंता नाही. ज्या स्त्रियांनी आपल्या सर्वस्वाची आहुती दिली आहे, पतीचे बलिदान दिले, भावाचा बळी दिला नि स्वत:चाही होम केला त्या आमच्या पार्टीच्या सदस्य आहेत म्हणून त्यांना त्या ’हिंसेवर विश्वास ठेवतात’ असे सांगुन हे राजकिय पुढारी आपल्या शत्रू समजतात. त्याचेही आम्हाला दु:ख नाही. पण तरीही हे युद्ध सुरुच राहील. स्वतंत्र आणि समाजवादी प्रजासत्ताक राज्य स्थापित होईपर्यंत हे युद्ध भडकतच राहील. आमचे बलिदान जतिंद्रनाथ नि भाई भगवतीचरण यांच्या बलिदानाने उज्ज्वल केलेल्या इतिहासाचा अध्याय मोठा करील. आपण आम्हाला फासावर लटकाविण्याचा निश्चय केलेला आहे, व तसे करणारच! आम्ही कधी आपलयाला विनंती केली नाही किंवा दयेचे भीक मागीतली नाही.

आम्हाला फक्त एकच गोष्ट सांगायची आहे ती अशी की तुमच्या न्यायालयाच्या निर्णयाप्रमाणे आम्ही युद्ध पुकारले होते व म्हणुनच आम्ही युद्धबंदी आहोत. तेव्हा आम्हाला युद्धाबंद्यांप्रमाणेच वागविण्यात यावे अशी आमची मागणी आहे. तुमच्या न्यायालयाने जे म्ह्टले तेच तुम्हाला मनापासून म्हणायचे होते हे सिद्ध करणे आणि ते कृतिने सिद्ध करणे हे आता तुमच्याच हाती आहे! आमची तुम्हाला अगदी मनापासूनची एक विनंती आहे आणि तुम्ही ती मान्य कराल अशी आशा आहे की, तुम्ही आपल्या सैनिकी विभागाला एक सैन्यपथक वा बंदूकधारी पथक पाठवुन आम्हाला गोळ्या घालुन सैनिकाप्रमाणे मारण्याचे आदेश द्यावेत. - शहिद भगतसिंग 


निशब्द अन् नतमस्तक,
भुंगा!

Friday, 20 March 2009

माणुस म्हणुन जगण्यासाठी....

Friday, 6 March 2009

विजय मल्ल्यासाहेब - मंडळ आपले आभारी आहे!

यु.एस. मध्ये लिलावात काढलेल्या गांधींच्या काही वस्त बोली जिंकुन परत मिळवल्याबद्दल मंडळ आपले आभारी आहे!

मागच्या वेळी आपण टिपु सुतानांची तलवार भारतात आणलीत...
आणि आठवड्याभरात बापुंचे हे साहित्य भारतात येइल..

तसे कोणी काही ही म्हणो .. मला मात्र तुमचा अभिमान वाटतो!

Wednesday, 4 March 2009

मी.. आणि माझं ब्लौगिंग ...

आजकाल नविन विषय मिळवण्यासाठी काही खास डोकं वापरावं लागत नाही. मराठीब्लौग्ज. नेट वर जायचं आणि मस्त वाचायचं.. कीतीतरी ब्लौग्ज .. कित्येक ब्लौगर्स.. कितीतरी पोस्ट्स् आणि कीतीतरी विचार ... गेल्या आठवड्यात महेंद्रच्या ब्लौगवर "अभिव्यक्ती" बद्दल वाचलं... एक कमेंटपण टाकली पण नंतर म्हटलं .. जरा विस्तारानं लिहावं.

हां... तर - अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य: लोकशाहीचं एक प्रभावी शस्त्र. घटनेनं प्रत्येकाला दिलेलं स्वातंत्र्य! आपलं मत - विचार मांडण्याचं स्वातंत्र्य आणि अधिकारही!
... मला वाटतं ह्याच अधिकार आणि स्वातंत्र्याच्या जोरावर काही पत्रकार आणि न्युज चॅनेलवाले वाट्टेल ते बोलत असतात... या स्वातंत्र्याचा फायदा की गैरफायदा किती आणि कसा घेतात ते कोणी ठरवायचं. परवाच न्युज वाचली की 'अजित डी' नावाच्या एका पो-याने - जो स्वतः कंम्प्युटर इंजि. आहे - शिवसेनेच्या नावाने बोंब मारायल और्कुटवर एक कम्युनिटी सुरु केली आणि आता पोलिसी तक्रारीनंतर सध्या त्याच्या वर न्यायालयिन खटला चालु आहे/ होईल. आता फक्त हेच एक उदाहरण नाही, सांगायला गेलो तर हेच बघा:

  • न्युज चॅनेलवर कुठल्या न्युज ब्रेकिंग न्जुजच्या नावाने दाखवल्या जातात - हे बघा उदाहरण
  • कीती सिरियल्स मध्ये विवाहपुर्व आणि विवाहबाह्य - एक्स्ट्रा मॅरिटल अफेअर्स आणि सासु - सुनेचे कुभांड दाखवले जातात
  • पेपरवाले - खप होण्यासाठी कुठल्या बातम्या ठळक माथळयाखाली दाखवतात - काही पेपर्सची औनलाइन एडिशन्स बघा, तुम्हाला अंदाज येइल, मी काय म्हणतोय ते.

आता मला सांगा, या स्वातंत्र्याच्या बरोबरीने स्वत:च्या काही जबाबदा-या आपसुकच येतात, जसे
  • आपल्या ब्लॉगवरुन - वेब-साइटवरुन - प्रसारीत होणारी माहिती ही चुकीची अथवा दिशाभूल करणारी असु नये
  • दुसऱ्या ब्लॉगवरील कथा वा कविता ही पुर्वपरवानगी शिवाय आपल्या नावाने - प्रकाशित करु नये.
  • ब्लॉगवरुन - वेबसाइटवरुन - आपण कोणाच्याही व्यक्तीगत आयुष्यात डोकावु नये.
  • ब्लॉगवरुन -वेब-साइटवरुन वरुन कोणत्याही जातीयतेचा अथवा धर्मांधतेचा विषारी प्रचार करु नये.
  • आपल्या ब्लॉगमध्ये वेब-साइटमध्ये - कोणत्याही ऐतिहासीक राष्ट्रपुरुषाचा अपमान होणार नाही याची काळजी घेणे.
  • आरोग्यास हानिकारक अशी कोणतीही माहिती आपण आपल्या ब्लॉगवरुन - वेब-साइटवरुन - प्रसारीत करु नये.
  • राष्ट्रविरोधी, राष्ट्रगीत अथवा राष्ट्रध्वजाविरोधी कोणतेही लिखाण आपण आपल्या ब्लॉगमधून - वेब-साइटवरुन करु नये।[ संदर्भ - पुर्व परवानगीसहित :मराठी समुदाय - वामन परुळेकर ]
... आता प्रश्न - कंटेन्ट - कौपी - पेस्ट चा... मला वाटतं ह्यावर जेवढं बोलावं तेवढं कमी आहे. अहो, ब्लौग तर सोडा, पण ब-याच वेबसाईटसवरती पण तुम्हाला सेमच टेक्स्ट कंटेंट दिसतील, जशा काय या कंपन्या - सिस्टर कंसर्न आहेत. उदा:
  • "We've seen companies struggle with new web design technology, and web design companies that never delivered on their promises." हे वाक्य गुगलमध्ये सर्च केले तर ८३ लिंक्स सापडतील!!

तशा भरपुर वेबसाइटस सापडतील... पण मुद्दा कंटेन्टचा आहे ... तुम्हीच सांगा कुणाचे कंटेन्ट - खरे - ओरिजिनल आणि कुणी याबाबत केस-तपास करत बसावा?

थोडक्यात काय तर ह्या जबाबदा-या घ्या आणि त्या पाळण्याचा प्रयत्न करा!

सनी डे ...

कालच्या सोमवारी एकडे मस्त सनी डे होता... म्हटले औफिसला चाली - चाली करत जावे... मग काय गेस्ट हाऊस आणि औफिसच्या मधला रस्ता पकडला आणि त्या हिरव्यागार हिरवळीवरुन हुंदडत - हुंदडत हाफिसात हालो [... ह ची मात्रा ..] ... तसे येता येता काही फोटो पण काढले .. हे बघा..!







तसा "ह" च्या मात्रेवरुन "ह" चे वाक्य आठवले - हिमालयातील हिरव्या - हिरव्या हिरवळीवर ही हेमा हिरोइइन, हात हालवत हिंडत होती !

Monday, 2 March 2009

म्या वळु पाहिला....

... हुम्म .. तर... शनिवारी मी "वळु" पहिलाच... आणि रविवारी .. "चकवा" पाहिला.... दोन्ही सिनेमे मस्त वाटले....
अतुल कुलकर्णीचा सौलिड अभिनय आहे... तसा आपला गाववाला - [ सोलापुर हो ! ]- म्हणुन थोडी पर्स्नल अ‍ॅटॅचमेंट ही आहेच की.. असंच हो ... नाही तर म्हणाल, लागला लगेच नाती जोडायला ;-) ... असो!
जास्त काही लिहित नाही .... तसा एका विषयावर विचार करतोय.. लवकरच लिहिन म्हणतोय.. भेटू लवकरच ......