आंबे पूर्णिमा...
9 years ago
From today, painting is dead!
...... ट्रेक वरुन आल्यानंतरच व्यवस्थित लिहिन म्हणतो... तरीपण तुम्ही जावेळेस हे वाचत असाल [शनिवार - १आँगस्ट २००९], त्यावेळी मी मित्रांसोबत भिमाशंकरचा जंगल ट्रेक करत असेन. तुमच्या शुभेच्छा असु द्यात! चला तर - सोमवारी विस्तारपुर्वक बोलु..
तो पर्यंत - बोला - बम भोले.... बम - बम भोले!
हाय...!ट्रेकिंग - पिकनिक च्या वेळी काळजी घेणं आणि सामाजिक - नैतिक जबाबदारी निभावणं या दोन्ही वेगवेगळया गोष्टी [दिसत - वाटत] असल्या तरी त्या आपल्याच कर्त्यव्याचा एक भाग आहेत, हे विसरुन चालणार नाही, हो ना?
पाऊस मुक्कामी आलाय! पण काही म्हणा, आपल्या शहरांतल्या पावसाला गर्दीचा एक तक्रारखोर आवाज असतो. इथे तो भेटतो तेव्हा लेट झालेल्या ट्रेनच्या गर्दीत शिव्या खात असतो किंवा रस्ते तुंबवून गुडघाभर साचलेल्या पाण्यात रिपरिप करत आपल्याला चिडवत राहतो...या पावसाला सरळ टांग मारायची. वीकेण्डला सॅक पाठीवर टाकायची. कॅमेरा लटकवायचा. रेनीवेअर अडकवायचं, कंपूला फोनाफोनी करायची, लोकलच्या वेळा नीट बघायच्या, नाहीतर सरळ गाडी काढायची आणि पावसाला भेटायला रानात जायचं....अस्साच प्लॅन करताय ना? पण मंडळी, या मान्सून पिकनिकपूर्वी लेट मी शेअर वन थिंग.
- प्रगती बाणखेले
मला आलेल्या मेलच्या आधारे खाली काही बँकाची नावे आणि रजिस्ट्रेशनच्या साठी दिली आहेत
ए.बी.एन. अॅम्रो
आंध्रा बँक
अॅक्सिस बँक
सिटी बँक
एच्.डी.एफ्.सी. बँक
एच.एस्.बी.सी. बँक
आय्.सी.आय्.सी.आय. बँक
कोटक महिंद्रा बँक
स्टँडर्ड चँर्टर्ड
स्टेट बँक
करुर वैश्य बँक
डच बँक
२०२३ साली चीनचे सैनिक तिबेटमध्ये घुसले अणि अनेक मंदिरांचा, गूढ ठिकाणांचा त्यांनी विध्वंस आरंभला. त्या मोहिमेत त्यांच्या हाती लागलं संस्कृतमधलं एक प्राचीन हस्तलिखित. हरियाणा विद्यापिठाकडुन त्यांनी त्या हस्तलिखिताचा अनुवाद करुन घेतला आणि त्यांच्या महत्त्वाकांक्षेला धुमारे फुटले! कारण त्या हस्तलिखितात लिहिलं होतं, भारतात एका गुढ ठिकाणी अशी एक वस्तू आहे की जी हाती लागली तर तिच्या सहाय्याने संपुर्ण विश्वाची रह्स्यं उघडतील.माणुस संपुर्ण विश्वावर ताबा मिळवू शकेल! कर्मधर्मसंयोगानं त्या वस्तूचा ठावठिकाणा चिनी लोकांना लागला आणि मग सुरु झाला एक जीवघेणा पाठलाग! एक गट निघाला ती वस्तू मिळवायला तर दुसरा त्या वस्तूचे विसर्जन करायला - बिंदुसरोवरात. कुठे आहे ते बिंदुसरोवर? कोणती रहस्यं दडली आहेत त्यात?
वास्तवाकडुन अदभुततेकडे नेणारी आणि प्रतिक्षणी उत्कंठा वाढवणारी सर्वस्वी अनोखी कादंबरी!
बॉसने सेक्रेटरीला फोन केला, 'एका आठवड्यासाठी आपण बाहेरगावी चाललो आहोत. त्यासाठीची सगळी व्यवस्था कर.'
सेक्रेटरीने नव-याला फोन केला, 'एका आठवड्यासाठी मी बाहेरगावी जाणार आहे बॉसबरोबर.'
नव-याने प्रेयसीला फोन केला, 'एका आठवड्यासाठी माझी बायको बाहेरगावी जाणार आहे. तू माझ्या घरीच राहायला ये.'
प्रेयसीने आपल्या प्रायव्हेट ट्यूशनच्या विद्यार्थ्याला फोन केला, 'मी एका आठवड्यासाठी बाहेर चालले आहे. तुला ट्यूशनला सुट्टी.'
विद्यार्थ्याने बाबांना फोन केला, 'बाबा, माझ्या ट्यूशनला आठवडाभर सुटी आहे. मला कुठेतरी घेऊन चला ना फिरायला.'
बाबांनी त्यांच्या सेक्रेटरीला फोन केला, 'हा आठवडा मी माझ्या मुलाबरोबर घालवणार आहे. बाहेरगावी जाणे रद्द.'
सेक्रेटरीने नव-याला फोन केला, 'बाहेरगावी जाणे रद्द.'
नव-याने प्रेयसीला फोन केला, 'आपली भेट रद्द.'
प्रेयसीने विद्यार्थ्याला फोन केला, 'माझे जाणे कॅन्सल झाले आहे. तुझी ट्यूशन सुरूच राहील.'
विद्यार्थ्याने बाबांना फोन केला, 'ट्यूशन सुरूच राहणार आहे. आपलं जाणं रद्द.'.
..... ........ ........
बाबांनी पुन्हा सेक्रेटरीला फोन केला, 'माझा प्लॅन बदललाय. आपण बाहेरगावी जात आहोत !!
बॅचलर असताना बर्याचदा आम्ही पाच-सहा मुलं या पार्क मध्ये उनाडक्या करायचो... म्हणजे कोपरे गाठुन बसलेल्या आणि चाळे करणार्या लव्ह - बर्डस् ना डिस्टर्ब करणे हाच हेतु असायचा. त्यापाठीमागे आमच्या प्रत्येकांची वेगवेगळी कारणं असायची.. काहींना वाटायचे .. साला आपल्याला जोपर्यंत गर्ल - फ्रेंड मिळत नाही... तो पर्यंत आपण अशांना डिवचायचे ... काहींजण उगाच मज्जा म्हणुन ... मी ही त्यांच्यातलाच एक.. पण मला वाटायचं [वाटतं] की हा पार्क [वा कुठलाही] चाळे करण्यासाठी असु नये.... येथे लहान - थोर - वयस्क लोकं येतात.. कीमान त्यांची तरी इज्जत राखा.... लहान मुलांच्या समोरच 'गुटर - गुं' चालायचं...! तेंव्हा स्कार्फ घालुन मुली स्वतःला सेफ करायच्या... तेच आजही आहे! पण बरंच कमी झालेलं दिसलं!
एवढं सगळं सांगण्यामागे अजुन एक कारण आहे - ते म्हणजे एक डेवलपर म्हणुन एखादी वेबसाइट / वेब प्रोजेक्ट आय.ई. ६ कंपॅटिबल करताना आमचे कसे !@#$%^&* होतात ते आम्हालाच माहिती आहे. इंटरेस्टिंगली आमच्या कार्पोरेट साइटचे २४% विजिटर्स आय.ई.६ वापरतात...आता बोला!
विकटगडचा ट्रेक, खरं तर माथेरान च्या जरा खाली, लाइन नं. १३२ किंवा "वौटर पाईप" या ठीकाणी सुरु होतो.. मात्र आम्हाला १३२ नं. - न सापडल्यामुळे आम्ही माथेरानच्या मुख्य एन्ट्री तुन आत गेलो. चालत जाताना मिनिरेल्वेचा ट्रॅक जिथं लागतो, तिथुन उजव्या हाताला वळलं की नं १७८ पासुन, त्या पटरीबरोबर नं. १५७ [अंदाजे] पर्यंत त्याच ट्रॅक वरुन - धबधब्यांच्या बाजुने चालत रहायचं. थोड्याशा पावसानेही सगळं शिवार कसं हिरवंगार झालं होतं.. मधेच येणारे धुक्याचे ढग... छोटे - छोटे धबधबे.. वा! मस्तपैकी फोटो काढत आम्ही चालत होतो.. सतत पडणारा पाऊस मात्र फोटो काढायला अडथळा आणत होता.... पण तशातही आमची कलाकारी चालुच होती...!नं. १५७ च्या जवळ एक छोटीशी कमान आहे.. म्हणजे या ट्रेकची सुरुवात... कमानीवरची ती छोटी घंटी वाजऊन आम्ही ट्रेकला सुरुवात केली... येथुन खाली उतरावे लागते... पावसामुळे वाट घसरडी झाली होती... त्यामुळे अगदी हळु.. अंदाज घेत आम्ही खाली उतरुन विकटगडाकडे आगेकुच सुरु ठेवली!
दत्त पादुकांच्या पाठीमागे एका लोखंडी पोलवर भगवा आहे. हेच गडावरचे उंच ठीकाण. येथुन दिसणार्या निसर्गाचे - सभोवतालचे वर्णन शब्दांत करणे शक्य नाही... हिरव्या गार डोंगरांच्या रांगा.. धुक्यांचे ढर..... काही डोंगरावर पडलेले ऊन आणि काहींवर ढग.... अप्रतिम - अदभुत - अवर्णनिय !! येथुनच माथेरानच्या मिनि-ट्रेनचे ही दर्शन झाले.. सध्या पावसामुळी ही गाडी प्रवाशांसाठी बंद आहे... मात्र आम्हाला तिचे दर्शन झालेच.... कदाचित रुटीनचा भाग - किंवा ट्रॅक चेकिंग असावे.
तुम्ही जर गडावरुन खाली उतरत असाल तर तुम्हाला उजव्या बाजुला खाली उतरायचे आहे - नेरळच्या बाजुला.... हे चांगलं लक्षात ठेवा.... सरळ जाणारा रस्ता पुढे बंद होतो.... मी स्वत: चेक केलाय... आणि डाव्या हाताला पनवेल! आता हे मी सांगु शकतोय - कारण आम्ही डाव्या बाजुनेच खाली उतरलो!!!! नेरळच्या बाजुने चढत असाल तर अडचण नसावी. मात्र माथेरान च्या बाजेने चढुन - नेरळच्या बाजुला उतरत असाल तर हा - उजवा - रस्ता पक्का लक्षात ठेवा!डाव्या हाताला दिसणार्या त्या विजेच्या खांबावर भरोसा ठेऊन डाव्या बाजुने खाली उतरायला सुरुवात केली... रस्ता अगदीच सरळ होता.. मात्र छोटासा आणि निसडाही! त्या मोठा विजेच्या खंबाच्या खालुन चालत आम्ही वळणा-या वाटेने सुमारे एक दिड तासाने खाली उतरलो... अंदाजे ७ वाजता! सुरुवातीलाच काही घरे लागली... एक माणुस जवळच भेटला... म्हटले चला... नेरळचा रस्ता विचारु! आणि.. आणि.. त्याने सांगितले की - आम्ही नेरळच्या बाजुने नाही - तर - पनवेलच्या बाजुने खाली उतरलो आहोत...हे "सत्ती" नावाचे गाव आहे! नेरळकडे जाण्यासाठी वरच्या त्या छोट्या चौकात आम्ही उजव्या बाजुने खाली उतरायला पहिजे होते!!! अगदी विजेचा झटका लागल्या सारखे झाले.... म्हणजे आता परत जंगलातुन त्या पहिल्या विजेच्या खांबापर्यंत वरती जायचे??? नाही...s s s s s s s s s s s s!!!
बसच्या ठीकाणी पोहोचलो.... तर कळाले की... आजुन बसच आली नाही.. म्हटले चला.. अजुनही होप आहे... पण आमची ही होप जास्त वेळ नाही टिकली... आज बसच येणार नसल्याचे समजले! आता? सगळ्यांचा मनात एकच - वी आर लौस्ट - मुझे इस जंगल से बचावो... वगैरे - वगैरे...!एव्हाना.... सगळ्यांनाच चहाची तलफ झाली होती.... वहानाची वाट बघत - चहाची सोय होते का ते विचारले... तर कोरा चहा - ब्लॅक टी - मिळेल असे सांगितले... दुधाचा का नाही - तर - सगळा गावच असा कोरा चहा पितो असं कळालं! चला - कोरा तर कोरा.... गरमा - गरम चहा तर मिळाला - यावरच आम्ही हुरळुन गेलो! आता चर्चा सुरु झाली... पुढे काय... ? येथुन जवळचे ठीकाण म्हणजे - पनवेल - १२ कि.मी.... पण... पनवेलला कसे पोहोचायचे?.. की या गावातच मुक्काम करायचा?
ज्यो आणि ललित साठी तर हा प्रकारही ट्रेकिंग इतकाच नविन होता... जंगल.. ट्रेक... रस्ता चुकणे... कोरा चहा.... सिक्स सीटरच प्रवास...! सर्वच..!!पण दोघांची काहीही तक्रार नव्हती.... एंजाय करतोय असं त्यांचं मत होतं!अंदाजे ९ वा. आम्ही पनवेलला पोहोचलो.... गाडी येण्यास अजुन एक तास तरी लागणारच होता.. तोपर्यंत - "विनम्र" मध्ये खाऊन घेण्याचे ठरले... मस्तपैकी चिकन कोल्हापुरी खाल्ले...गौरवने मात्र व्हेज मागवले... नंतर समजले - चतुर्थी आहे...! असो... आमच्या देवाला चालते म्हणुन मस्त खाऊन घेतले... १०.३० ला गाडी पनवेलला पोहोचली... विशाल - उपेन्द्रजींना बाय-बाय करुन आमची सोमु [सुमो!] पुण्याच्या मार्गाला लागली....!
दुसरे जातात म्हणुन मलाही जायचे आहे, म्हणुन " उठला अन् ट्रेकला सुटला " असं मात्र करु नका....!!सर्वांना सोडत - सोडत मला घरी पोहोचायला रात्रीचे २ वाजले.... थोडसं तेल अंगाला चोळुन .. मस्त गरमा - गरम पाण्यात अंघोळ केली अन् अंथरुणात घुसलो...!
- ट्रेकला जाण्यासाठी आधी तयारी करा...ट्रेकिंगचे शुज [एक्शन्चे ट्रेकिंग शुज चांगले आहेत.] असणे हे फार महत्त्वाचे!... दोर - रोप नेहमी जवळ ठेवा.
- ट्रेकिंगच्या जागेची पुर्ण माहिती मिळवा... त्या जागेचे महत्त्व ... इतिहास जाणा..
- गडांवर मस्तीसाठी जाऊ नका... मोठमोठ्याने ओरडणे.. गाणी लावणे हे टाळा... त्यासाठी स्वत:चे घर किंवा पब्स आहेतच ना!
- आपण बरोबर नेलेला कचरा.. प्लीज.. प्लीज आपल्या बरोबरच खाली आणा!
- गडांवरील बरीचशी ठिकाणं काळाच्या ओघात जीर्ण झाली आहेत... तेंव्हा अशा ठीकाणी खेळ आणि पळापळ करुन उगाचच रिस्क घेऊ नका...!
- ट्रेकिंगच्या ठीकाणी असलेल्या झाडांना - फुलांना जपा...!
Image by Leeks via Flickr
महेंद्रजींची पोस्ट वाचुन मला ही माझा किस्सा सांगावासा वाटला, म्हणुन अर्ध्यात सोडलेली हे पोस्ट पुर्ण करतोय!
Image via Wikipedia
"लगान" चे सिन राहुन - राहुन डोळ्यासमोर येताहेत.... !